Aanleiding – De aanleiding is een sterk aan veranderingen onderhevig mbo werkveld. Nieuwe vormen van leer- en werkomgevingen, keuzedelen of tijd en plaats onafhankelijk leren vragen veranderingen in de onderwijslogistiek. De uitdaging ligt hem in het flexibiliseren en personaliseren van onderwijs en de bijbehorende onderwijslogistiek.
Onderwijslogistiek – Hierbij gaat het dan over het verbeteren van onderwijs logistieke processen met als doel de tevredenheid over de roosters onder studenten te verbeteren. Maar ook om de bezettingsgraad van de gebouwen te verbeteren, in plaats van bij te bouwen. Dit alles om ook zorg te dragen voor een meer efficiëntere en effectievere bedrijfs- en onderwijsvoering. MBO-land is hier veelvuldig mee bezig. Processen en procedures worden opnieuw “ontworpen”, er worden “nieuwe” programma’s aangeschaft en verschillende manieren van roosteren worden “uitgeprobeerd”. Tevens zijn er vele seminars en bijeenkomsten en is er zelfs een referentiemodel opgesteld door saMBO-ICT en Kennisnet. Daarna trainen we iedereen die er iets mee te maken heeft en gaan we weer verder.
Werkt dit wel? – Maar is dit zo verder gaan eigenlijk wel toereikend en levert het genoeg resultaat? Is het niet eigenlijk het “oude denken” waarbij we krijgen wat we kregen? Hebben we niet een soort nieuw denken nodig waarbij we niet meer kijken naar het verleden maar naar een radicale verandering in de manier waarop we het nu doen?
Omdenken – Ik wil graag toch iets van “oud denken” meenemen in het omdenken. Het referentiemodel kent principes en het eerste principe is denken vanuit de student. Die gedachte wil ik graag vasthouden. We hebben dus contactmomenten met studenten nodig. Voor zo’n contactmoment is er een docent, lesstof en een ruimte nodig. Als laatste willen we onderwijs flexibiliseren en personaliseren. De kerningrediënten zijn dan: docent, lesstof, ruimte, flexibel en persoonlijk en we denken vanuit de student. Pas hier omdenken op toe! Omdenken is denken in mogelijkheden en is een manier van denken waarbij gekeken wordt naar de werkelijkheid en wat je daar mee zou kunnen doen.
Onderwijsflexistiek – Verzamel alle contactmomenten die plaats moeten vinden op een dag. Begin bijvoorbeeld vanaf acht uur ’s ochtends de contactmomenten in te plannen en ga hiermee door totdat alle contactmomenten voor die dag zijn gepland. Uitgangspunt is dat de contactmomenten zo optimaal mogelijk voor de studenten worden gepland. Dan gaan we ruimtes aan de contactmomenten toevoegen zodat een student weet in welke ruimte het contactmoment plaatsvindt. Doe dit totdat alle contactmomenten over een ruimte beschikken. Nu zijn alle contactmomenten gekoppeld aan een ruimte. Doe dit voor de maandag t/m de vrijdag. Geef dit overzicht vrij en laat docenten zelf kiezen welk contactmoment zij willen begeleiden. Men kan, zeg maar, inschrijven op het aanbod van contactmomenten. De contactmomenten worden gekozen door docenten van de instelling, maar contactmomenten kunnen in principe ook door bevoegde docenten van andere instanties worden gekozen. Dit contactmoment wordt direct, na inschrijving van de docent, gepersonaliseerd aan de student gecommuniceerd. Daar zou je nog aan toe kunnen voegen dat er een soort van waardering over en weer kan worden uitgesproken. De student beoordeelt het contactmoment. De docent beoordeelt de deelname en producten van de student. Zo verkrijg je informatie over ervaren kwaliteit en informatie die aan bijvoorbeeld studievoortgang zou kunnen bijdragen. Noem het onderwijsflexistiek. Geef beiden ook de mogelijkheid een waardering te geven over de accommodatie en de cirkel is rond. 😉
Zou dit volgens jou een kans van slagen hebben denk je?
